بررسی فراوانی اضطراب و افسردگی در بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون

مقدمه: افسردگی و اضطراب از شایع ترین مشکلات روانپزشکی همراه در بیماران با درمان نگهدارنده متادون است که از یک سو منجر به پیش آگهی و پیامد درمانی بدتر خواهد شد و از سوی دیگر تشخیص و درمان بموقع آنها باعث افزایش بهبود و ارتقای کیفیت زندگی می شود. هدف: بررسی فراوانی علایم اضطراب و افسردگی در بیماران با درمان نگهدارنده متادون مواد و روش ها: مطالعه ای توصیفی– مقطعی در سال 1391 بر 150 بیمار 60-18 ساله مرد مراجعه کننده به درمانگاه درمان نگهدارنده متادون مرکز آموزشی- درمانی شفای رشت به روش نمونه گیری متوالی انجام شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه دموگرافی بیماران و پرسشنامه های اضطراب و افسردگی بک بود. داده ها با نرم افزار آماری spss نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد و اختلاف آماری کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: از 150 بیمار مطالعه، 74 نفر (3/49%) علایم اضطرابی و 75 نفر (50%) علایم افسردگی داشتند. رابطه بین سن پایین، تجرد، دوز بالای متادون و، سکونت در شهر با علایم اضطرابی معنی دار بود (05/0>p). مجرد بودن، دوز بالای متادون، سکونت در شهر و سابقه خانوادگی اختلال روانپزشکی با علایم افسردگی رابطه معنی دار داشتند (05/0>p). نتیجه گیری: مجرد بودن، دوز بالای متادون و سکونت در شهر همراهی بالایی با بروز علایم اضطراب و افسردگی در بیماران با درمان نگهدارنده متادون داشت.